به گزارش نوبر خبر؛ تیم آلومینیوم در هفته سیزدهم میهمان تراکتور در تبریز بود. سوای تمامی حساسیت ها و سوژه های بازی، حضور رسول خطیبی در تبریز و رویارویی او با تراکتور، مهمترین اتفاق این دیدار به شمار می رفت؛ مربی که تنها نماینده فوتبال تبریز روی نیمکت تیم های لیگ برتری (به عنوان سرمربی) به شمار می رود.
شاگردان خطیبی که هفته گذشته دست به کار بزرگی زده و پرسپولیس را شکست داده بودند، در بازی با تراکتور هم یک بار دیگر شگفتی ساز ظاهر شده و تیم پرستاره فوتبال آذربایجان را در خانه اش شکست دادند تا آرام آرام به جمع بزرگان لیگ برتر نزدیک شوند.
بعد از پایان بازی شاهد اتفاق عجیبی بودیم؛ رسول خطیبی در نشست خبری پس از بازی حضور یافت و در حالی که همه منتظر شروع صحبت های او در مورد بازی بودیم، سرمربی آلومینیوم با یک عذرخواهی از فوتبالدوستان کشور، شروع به صحبت به زبان ترکی کرد. او گفت که از تراکتور و هوادارانش خاطرات خوشی دارد و بعد از چند دقیقه صحبت، در حالی که بغض کرده بود، نشست خبری را ترک کرد.
شاید این بغض به خاطرات یادآوری اتفاقاتی بود که چند سال پیش در تراکتور برای رسول خطیبی رخ داد؛ ماجرا به لیگ چهاردهم برمی گردد جایی که تراکتور با هدایت رسول وارد مسابقات شد و با ارائه بازی های زیبا و تماشاگرپسند، قهرمان نیم فصل اول شد. این تنها قهرمانی تراکتور در یک نیم فصل از رقابت های لیگ برتر در تاریخ بیست ساله این مسابقات است؛ در آن فصل بخش قابل توجهی از بازیکنان تراکتور را چهره های بومی تشکیل می دادند و هواداران تراکتور همواره از آن تیم به عنوان یکی از بهترین تیم های خود یاد می کنند. به دلیل برخی مسائل اما خطیبی در نیم فصل دوم از تراکتور جدا شد تا یک حسرت بزرگ به دل او و تراکتوری ها بماند…
پیش از شروع بازی و زمانی که رسول خطیبی به همراه اعضای کادر فنی تیمش در حال ورود به زمین و نشستن روی نیمکت بود، نگاهی جالب به سمت سکوهای خالی یادگار امام انداخت؛ نگاهی که حرف های زیادی پشت خود داشت و بی شک تداعی کننده خاطرات شیرینی بود که این مربی در روزهای موفق خود در تراکتور آنها را تجربه کرده بود؛ جایی که تی تی ها یک صدا او را تشویق می کردند و کم کم داشتند به این خودباوری می رسیدند که می توانند فاتح لیگ برتر شوند.
فصل گذشته هم رسول خطیبی با ماشین ، تراختور کهکشانی را دو بر صفر شکست داد و الان هم با آلومینیوم اراک که اولین فصل حضورش در لیگ برتر را تجربه میکند ، تراختور کهکشانی و مدعی قهرمانی را شکست داد و این نشان میدهد که مربی قابل و با استعدادی هست .
و جای بسی تعجب است که تراختور بدون سرمربی بازی میکند !
و این باشگاه در سالهای اخیر نشان داده است که در رابطه با جذب سرمربی و کادر فنی بسیار ضعیف و آماتور عمل میکند ، به طوری که هر کجایی که یک مربی ناشناخته و یا بیکار و یا غیر بومی و یا تهرانی باشد ، فوراً نسبت به جذب آنها اقدام و بر همکاری بلند مدت با آنها پافشاری میکند !
واقعاً افرادی مثل محمد تقوی و ساکت الهامی و منصوریان و … چه چیزی دارند که احد شیخ لاری و رسول خطیبی و کاظم محمودی ندارند ؟!
و حتی متأسفانه کمک مربیان تراختور هم هیچ وقت از مربیان بومی استان انتخاب نمی شوند .
به خدا قسم نام چمنیان و سعید اخباری را تا به حال نشنیده بودم ! و اگه الان اصغر اعتباری یا علی اکبر استاد اسدی یا غلامرضا باغ آبادی یا ستار همدانی و … هم سرمربی ماشین بودند ، اتفاق خاصی نمی افتاد و چه بسا کمی بهتر هم نتیجه گرفته بودند .
به امید روزی که به مربیان و پیشکسوتان و بازیکنان بومی خودمان ارزش و اهمیت بدهیم و روی فوتبال بومی و پایهٔ استان هم سرمایه گذاری کنیم .