به گزارش نوبر خبر؛ روز گذشته بود که سینا عشوی پس از نزدیک به سه سال توانست حکم دریافت مطالبات خود را از کمیته تعیین وضعیت بگیرد و حالا باشگاه تبریزی برای اینکه پنجره اش بسته نشود باید مبلغ یک میلیارد و صد و پنجاه میلیون تومان به بازیکن سابقش پرداخت کند.
این بازیکن که خیلی زود و در ۳۱ سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، درباره شکایت از تراکتور و حکمی که دریافت کرده، اینطور حرف هایش را در آغاز کرد و گفت:
خب دو سال و نیم از شکایتی که من داشته ام، گذشته است. اول اینکه جا دارد از هواداران عزیز تراکتور عذرخواهی کنم، ولی آنها باید شرایط من را هم درک کنند. من در ۳۱سالگی فوتبالم تمام شد و این آخرین پولی بود که می توانستم بگیرم. همیشه مدیون هوادران تراکتور بوده‌ام و باز هم بابت اینکه مجبور شدم از این تیم شکایت کنم، عذرخواهی می کنم. من نمی خواستم داستان اینطور تمام شود. طی سال های گذشته چندین مدیرعامل عوض شد و من دوست داشتم به نحوی صلح کنیم و این ماجرا تمام شود. در این مدت اما فقط یکبار مدیران باشگاه تراکتور پیگیر مطالبات من شدند و آن هم در زمان آقای علیپور بود که گفتند بیا امضاء کن و رضایت بده، تا بتوانیم بازیکن بگیریم و بعد پول شما را بدهیم. واقعا حرفی که زدند خنده دار بود. حتی زمان آقای آجرلو گفتند بیا ۸۰ درصد قراردادت را ببخش؛ ۲۰ درصد را بگیر و رضایت بده ولی گفتند رسانه ای نشود که من به همین خاطر نپذیرفتم. گفتم اگر می خواهید این اتفاق انجام شود، آن را رسانه ای کنید که نپذیرفتند. فکر می کنم اولین بار باشد که چنین اتفاقی رخ داده است.
عشوری ادامه داد:
چندین بار واسطه فرستادم تا توافق انجام شود، ولی متاسفانه اینقدر بی نظمی بود که من مجبور به شکایت شدم. اصلا منتی نیست بر سر باشگاه تراکتور. باشگاه تراکتور و هوادارانش نیازی به تعریف ندارند والان به راحتی می توانیم بگوییم یکی از شناخته شده ترین تیم های آسیا هستند و طبق آمار نیز پرهوادارترین تیم قاره به شمار می روند. با تمام این حرف ها این کوچکترین حقی بود که داشتم و می توانستم بگیرم. البته اگر من دو سال و نیم پیش یک میلیارد و صد می گرفتم دست کم الان آن را ده میلیارد کرده بودم.
او سپس در مورد پایان زودهنگام فوتبالش در ۳۱ سالگی نیز صحبت کرد و افزود:
اشتباهاتی بود که خودم انجام دادم و با مصدومیت بازی کردم و بعد که رسیدیم تبریز من را کنار گذاشتند. حتی اجازه ورود به تمرین به من نمی دادند و من مجبور شدم به فدراسیون نامه بزنم. این بار دومی بود که مصدوم می شدم. این هم به این خاطر بود که زود برگشتم و خیلی زیبا و بدون تعارف من را کنار گذاشتند.
عشوری در واکنش به این موضوع که بازیکنانی نظیر سیدجلال تا آستانه ۴۰ سالگی به فوتبال حرفه ای ادامه داده اند، تاکید کرد و گفت:
سیدجلال حسینی اصلا با کسی قابل مقایسه نیست. به هر حال اما زندگی ادامه دارد. برای هر کسی ممکن است اتفاقاتی که برای من رخ داد، اتفاق بیفتد؛ البته شاید یک سری از کوتاهی های خودم و مربیانی که اطرافم بودند هم در اتفاقی که برای من افتاد، دخیل بوده. به هر حال ناراحتی هایی بوده، ولی دائمی نیست.
هافبک دفاعی سابق تیم های تراکتور و ذوب آهن که در سال های ابتدایی دهه ۹۰ یکی از آماده ترین هافبک های فوتبال ایران بود و بخش اعظمی از مسیر حرفه ای خود را در جمع سبزپوشان اصفهانی سپری کرد، اینطور حرف هایش را خاتمه داد: « این آخرین مصاحبه فوتبالی من است. اول تشکر می‌کنم از باشگاه ذوب آهن که خیلی برای من زحمت کشید و همینطور دست تمام هواداران عزیز تیم تراکتور را می بوسم.»
دیدگاهتان را بنویسید