بلاتکلیفی نقل و انتقالاتی در تبریز؛

تراکتور و قفسه هایی که هر روز خالی تر می شود

به گزارش نوبر خبر؛ لیگ برتر فوتبال ایران در فصل 01-1400 از اواخر مهر ماه شروع خواهد شد. البته سه تیم تراکتور، پرسپولیس و استقلال، کمتر از یک ماه دیگر باید در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا به مصاف حریفان قدرتمند خود بروند و به همین علت برنامه های آماده سازی و نقل و انتقالاتی شان بایستی با سرعت بیشتری انجام بگیرد. در این میان باشگاه تراکتور هنوز نتوانسته آن گونه که باید در بازار نقل و انتقالات موفق عمل کند و انتقادات زیادی را از مدیریت این باشگاه در بین هواداران شاهد هستیم. مشکل پنجره بسته نقل و انتقالاتی بهانه ای است که مدیریت باشگاه تراکتور از آن به عنوان توجیه شرایط فعلی یاد می کند اما در همین مورد نیز نقدهای بسیاری وجود دارد، از جمله جدایی بازیکنان تیم یکی پس از دیگری که در شرایط پنجره بسته به هیچ عنوان منطقی به نظر نمی رسد. وعده مالک برای حل مشکل باز شدن پنجره هم باعث نشده تا تراکتوری ها از این شرایط روانی در بازار نقل و انتقالات خارج شوند و بلاتکلیفی در تیم تبریزی به شدت مشهود است.

منطق در پنجره بسته چه چیزی را حکم می کند؟

بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی شاید در فوتبال حرفه ای یک فاجعه برای باشگاه ها به حساب بیاید اما به لطف مدیریت های ضعیف فوتبالی، به اتفاقی عادی در میان باشگاه های ایرانی تبدیل شده است. طی سال های اخیر معمولا بیش از نیمی از باشگاه ها با پنجره بسته مواجه می شوند؛ اغلب این محرومیت ها تا پیش از پایان مهلت نقل و انتقالات حل شده و باشگاه ها قراردادهای جدیدشان را ثبت می کنند ولی در معدود مواردی چون تراکتورِ لیگ هفدهم یا فولادِ لیگ بیستم، کار به جاهای باریک کشیده و تیم ها فصل را با پنجره بسته شروع و به پایان می رسانند. در مورد تراکتور در مقطع فعلی با توجه به جزئیاتی که از جلسه هیئت مدیره با مالک به بیرون درز کرد به نظر نمی رسد که پنجره بسته با وجود مبلغ کلانی که برای باز شدنش نیاز است، مانعی برای نقل و انتقالات این باشگاه به وجود بیاورد چرا که زنوزی این اطمینان را به مدیریت باشگاه داده که این مشکل را تا پیش از پایان مهلت نقل و انتقالات حل خواهد کرد و از آنها خواسته تا کار خود را در زمینه جذب بازیکن جدید و تمدید با بازیکنان فعلی شروع کنند. تا این لحظه اما جز خرید علیرضا نقی زاده که البته یک رفت و برگشت طی سه سال اخیر محسوب می شود، تراکتوری ها فقط در نقل و انتقالات، بازیکن از دست داده اند؛ این در حالی است که منطق در چنین شرایطی حکم می کند که مدیریت باشگاه جلوی خروج بازیکنان را گرفته و شاکله تیم را حفظ کند؛ این اقدام هم می تواند کار کادر فنی را برای فصل آینده راحت کند و هم هزینه ها را تا حد زیادی کاهش دهد؛ فروش بازیکن به این امید که پولی به دست باشگاه برسد و با آن بازیکنی جدید خریداری شود، در بازار نقل و انتقالات فعلی، یک رویای کودکانه است چرا که جنگی واقعی را در این بازار شاهد هستیم که برای جایگزین کردن جدا شده ها، قطعا باید هزینه ای گزاف صورت بگیرد که در شرایط فعلی باشگاه تراکتور به هیچ عنوان توجیه پذیر نیست.

فوت وقت قطعا جایز نیست

با توجه به مواردی که در بالا به آنها اشاره شد، قطعا فوت وقت از سوی مدیریت باشگاه جایز نیست. جمشید نظمی که در هفته های پایانی لیگ بیستم به عنوان مدیرعامل، کار خود را در تراکتور شروع کرد تا این لحظه در جذب اسپانسری که خواسته زنوزی از مدیریت باشگاه بوده، ناکام بوده و این روزها هم ترجیح می دهد که یا جواب زنگ خبرنگاران را ندهد و یا اینکه تلفن همراه خود را خاموش کند. عدم تشریح شفاف برنامه های باشگاه عامل مهمی است که یک بلاتکلیفی بزرگ را به وجود آورده است؛ بلاتکلیفی که در این شرایط به تیم ضربه خواهد زد. تراکتور پیش از پایان فصل چند جدا شده قطعی داشت و همین تعداد برای یک باشگاه در طول یک نقل و انتقالات تابستانی کافی بود؛ عدم مذاکره به موقع برای تمدید قرارداد و جدی نگرفتن عواقب جدایی پر تعداد بازیکنان در یک مقطع کوتاه، اشتباه بزرگی است که قطعا می تواند به ضرر تراکتور در فصلی باشد که اگر با همین شرایط پیش برویم به لیگ هفدهم گره خواهد خورد. مدیریت باشگاه تراکتور در این مقطع می تواند کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داده و ضمن تمدید قرارداد بازیکنان فعلی، با بازیکنان مورد نظر خود وارد مذاکره شده و کار عقد قرارداد داخلی را به سرانجام برساند و سپس در انتظار وعده مالک بماند؛ در غیر این صورت، دست روی دست گذاشتن، به خالی شدن قفسه ها و از دست رفتن مشتری ها انجامیده و به تعطیلی فروشگاه ختم خواهد داشت.

شایعاتی که بهتر است “شایعه” بمانند

میثم تیموری روز گذشته در حالی به مس رفسنجان پیوست که مدعی بود تا آن لحظه منتظر مدیران تراکتور ماند اما پس از اینکه متوجه شد باشگاه قصد ادامه همکاری ندارد پیشنهادات دیگر خود را بررسی کرده و در نهایت به مس پیوست. پیش از او مهدی تیکدری هم به گل گهر پیوسته بود؛ هر دو بازیکن جزو نفرات اصلی تراکتور طی دو فصل اخیر بودند و قطعا جذب جایگزین برای آنها هزینه ای بسیار زیاد روی دست تراکتور خواهد گذاشت؛ ضمن اینکه تضمینی نیست که نفرات جذب شده بتوانند همان کارایی مورد نظر را داشته باشند. البته به غیر از این دو بازیکن، اشکان و مسعود پیش از فصل کار خود را با تراکتور تمام کردند تا موضوع تمدید قرارداد در موردشان صدق نکند.

محمدرضا اخباری میلاد فخرالدینی، حبیب فرعباسی، حمید بوحمدان  محمد عباس زاده هم جزو دیگر بازیکنانی هستند که حضورشان برای فصل آینده هنوز قطعی نشده است. البته در این میان نام بازیکنان دیگری چون پیمان کشاورز، صیاد کوکبی، محمد خرم الحسینی و… هم دیده می شود. این بدین معناست که مدیریت باشگاه تراکتور در عمل هیچ اقدامی برای حفظ شاکله اصلی تیم نکرده و این در حالی است که کمالوند و نظمی در صحبت هایی که در کنفرانس مطبوعاتی سرمربی جدید تیم داشتند، به لزوم ثبات و به حداقل رساندن تغییرات تاکید کرده بودند!

رویارویی با النصر در یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا، حضور در لیگ برتر و رقابت با مدعیانی که روز به روز تعدادشان بیشتر می شود، جام حذفی و میانبری که می تواند به آسیا ختم شود اما عبور از آن بسیار دشوار است؛ این ها تصویری از آینده هستند؛ آینده ای که خیلی زود فرا می رسد و تراکتور باید خود را آماده رویارویی با آن کند. به نظر می رسد که زمان آن رسیده تا باشگاه تراکتور با ورود به میدان عمل، کار خود را شروع کند چرا که برای موفقیت در ماموریت های فوق، باید تیمی در حد مبارزه با حریفان قدری ساخت که کار خود را خیلی وقت پیش شروع کردند. عدم رسمی سازی حضور بازیکنانی چون پورحمیدی و چند نفر دیگر از سوی باشگاه تراکتور هم عجیب است. در حالی که پیش از پایان لیگ بیستم اعلام شده بود این بازیکنان با تراکتور برای فصل جدید به توافق رسیده اند اما هنوز خبری از حضورشان در تبریز نیست. شایعاتی مبنی بر مذاکره باشگاه تراکتور با نفراتی به گوش می رسد که بهتر است شایعه باشد چرا که به نظر نمی رسد فوتبال تبریز پذیرای تراکتوری با چنین بازیکنانی باشد حتی اگر فراز کمالوند با وعده ساختن تیمی جدید وارد گود شده باشد. تجربه ثابت کرده که صبر عمومی در فوتبال تبریز به اندازه ای نیست که بتوان روی بلند مدت ها حساب باز کرد.