نوشتن از تبریز همیشه قهرمان در قلب آذربایجان سر ایران از آنچه بود و تا آنچه هست قلم را به لرزه در می آورد.
تبریز کهن ، تبریز اولین‌ها و تبریز باش اوجا و هزاران تبریز دیگر ناگفته و گفته‌ها ، کاغذ را گاه به تبسم و گاه به اشک می آورد.
تبریز و تاریخ پر فراز و نشیبش و مردمان قهرمان و آگاهش که اولین پایتخت نشین جهان اسلام را به عنوان دارند ، مجاهدان مشروطه اش ، از ستارخان ، باقرخان ، حسینخان ، زینب پاشا و شیرزنان و بزرگمردانش که از برای نوشتن رادمردی شان عاجزم.
چگونه بنویسم از سرداران عاشورایی و پاسداران حریم ولایت و عزت و شرف آن ، آقا مهدی باکری ، تجلایی ، یاغچیان و شفیع‌زاده ها و میراث داران راه پر عزتشان ، بیضایی ، جوانی ، گلزار و فخیمی و اکبری های آن که اینان درس انسانیت و ایثار و عزت را برایمان صرف کرده و دنیای فانی را به سخره گرفته و دل از هر آنچه غیر رضای دوست بود دست کشیدند و پرواز کردند.
تبریز شهر علامه‌ها ، شهر شهدای محراب ، شهر شعراء و عارفان ، شهر هنر ، شهر بدون گدا ، شهر عاشیقلار و….. تبریز قهرمان که چون ارک‌اش استقامت را به آیندگانش دیکته میکند ، فیروزه جهان اسلام آن و عمارت های تاریخی آن ، فرشی که نام تبریز را تا عرش به پرواز می دارد….
و صدها تبریزی دیگر که مجال سخن نیست و توان توصیف آن از این حقیر مسقوط….
آری، این است تبریز. باش اوجا تبریز …..تبریز کهن ….تبریز زیبا ….تبریز پر درد ….
اینجا تبریز است…. مهد شیرزنان و بزرگمردان حماسه ساز و هزاران برگ زرین و پرافتخار در تاریخ آن ….
تکرار میکنم بر خود نام آورانی که نام تبریز را تا به امروز بر بلندای ایران ثبت و این کهن شهر را به ما یادگار گذاشته اند تا باشد که ما میراث داران خوبی باشیم از این دردانه ی تاریخ .
چه زیبا گفت شهریار شیرین سخن ؛ شهر تبریز است و جان قربان جانان میکند …….
۱۴ مرداد سالروز صدور فرمان مشروطیت گرامی باد.
امید آنکه این روز در تقویم رسمی بنام روز تبریز ثبت گردد.
آرزو مبصر
دیدگاهتان را بنویسید