بدون تردید ، وضعیت فعلی مدیریت شهری در کلانشهری مثل تبریز، نه تنها مورد قبول نیست بلکه با بسیاری از چالش هایی مواجه است که برای رسیدن به وضعیت مطلوب ، هزار راه نرفته دارد.
اینکه کلانشهری با قدمت و پیشینه تبریز ، امروز با چالش های جدی در حوزه های اجتماعی، حمل و نقل و ترافیک ، فضای سبز شهری ، وضعیت معابر شهری و … مواجه باشد و برنامه مدون و قابل توجهی برای حل این معضلات شهری هم نداشته باشد، نشان از هزاران راه نرفته ای است که شاید تصمیمی هم برای مواجهه با آن دیده نمی شود.
تصمیم گیری های بی ملاحظه و اظهار نظرهای بی مطالعه ی این روزهای مدیریت شهری ، حاکی از این است که همت همگانی و هماهنگی لازم بین پارلمان شهری و مدیریت شهری برای ایجاد زیرساخت های لازم و نظارت و اجرایی نمودن آنها هم وجود ندارد و یا در حداقل های ممکن خلاصه شده است.
یکی از پایه های اصلی مدیریت شهری ، تصمیم گیری و برنامه ریزی های شهری در حوزه های مختلف به گونه ای است که ضمن توجه به توسعه پایدار شهری در حوزه های مختلف شهری، اهمیت مسائل مختلف شهری نیز در نظر گرفته شود.
کلانشهر تبریز امروز نیازمند ، ایجاد زیر ساخت ها و برنامه ریزی برای فرصت هایی است که میتواند کلانشهر تبریز را عنوان نمونه ی مناسب توسعه ی مدرن شهری مطرح کند.
اگرچه مطالبه ی عمومی شهروندان هم می تواند به این روند سرعت بخشد، ولیکن مدیریت شهری ، باید به این مهم هم توجه داشته باشد که شهرداری ها دیگر نهادی صرفا خدماتی نیستند و در نظر گرفتن شهرداری ها به عنوان نهادی اجتماعی ، یکی از مولفه هایی است که باید حتما در اولویت برنامه ریزی ها قرا بگیرد که متاسفانه این مهم ، از قلم برنامه ریزان افتاده است. اینک آنچه مدیریت شهری باید بدان جامه عمل بپوشاند، تدوین برنامه مدوّن و کاربردی است که همه ی نارسایی های این سال ها را تحت پوشش قرار داده و گامی نوین در مدیریت شهری تبریز باشد.
دیدگاهتان را بنویسید