یکی از مهمترین موانعی که افراد معلول با آن مواجه اند موضوع حمل و نقل درون شهری و برون شهری است، نوع مشکلات آنها با نوع و شدت معلولیتشان رابطه مستقیم دارد، حمل و نقل و عدم مناسب سازی محیط زندگی تمام ابعاد زندگی معلولین را تحت الشعاع خود قرار می دهد.
مناسب نبودن سرویس های بهداشتی در پارک ها و مراکز خرید زندگی نیز از سایر مواردی است که افراد معلول را با مشکلات زیادی روبرو کرده است.
بسیاری از معلولین به خاطر همین محدودیتها از خانه های خود بیرون نمی آیند و قادر به زندگی مستقل و مشارکت در جامعه، همراه با سایر شهروندان نیستند.
معلولین برای حضور در جامعه و انجام فعالیت های اجتماعی نیاز به فضاهای مناسب دارند، یکی از مهم ترین دغدغه های معلولین عدم مناسب سازی فضای شهری و اماکن عمومی و نیز نبود وسایل ورزشی مختص معلولین است.
جواد فتحی گفت: بر اساس مصوبه مجلس در خصوص حمایت از جامعه معلولین، تمام اماکن عمومی ( ادارات، پاساژ ها، پارک ها، معابر عمومی، سالن های ورزشی و غیره ) باید به شکلی فضا سازی در آنها انجام شود، که فرد معلول به تنهایی بتواند در این اماکن تردد کرده و در استفاده از آنها، دچار مشکل نشود.
فتحی با بیان این مطلب که: مسئول اصلی مناسب سازی معابر شهری، ساخت و ساز اماکن عمومی، شهرداری است که مسئولیت نظارت بر مناسب سازی این فضاها، را بر عهده دارد و بخشی از مناسب سازی اماکن نیز مربوط به مسکن و شهرسازی است که بایستی در پلن ها و نقشه ها، مناسب سازی فضاها را در نظر بگیرد.
دکتر فتحی ، گفت: در بحث مناسب سازی فضاهای قدیمی، یکسری فضا هست که با اندک هزینه می توانند مناسب سازی شوند که باید در اولویت قرار داده شوند و اماکن جدید در حال ساخت و نیز مناسب سازی فضا در آنها بایستی در نظر گرفته شود.
فتحی با اشاره به اهمیت روحیه مطالبه گری، بیان داشت: معلولین باید مطالبه گر بوده و خبرنگاران نیز به عنوان صدای معلولین، مشکلات آنها را به گوش مسئولین برسانند.
وی با بیان این مطلب که شاخص‌های شهر دوستدار معلولان در جهان در گزارشی که تحت عنوان «بهترین و بدترین شهرها برای افراد دارای معلولیت» منتشر میشود، شاخصهایی برای ارزیابی کیفیت زندگی معلولان ارائه میشود که به حوزه شرایط اقتصادی و کیفیت زندگی تقسیم میشود. در حوزه اقتصاد شاخصهایی مانند میزان اشتغال معلولان در یک جامعه، میانگین درآمد معلولان، و میزان توانایی معلولان برای خرید مسکن مورد بررسی قرار می‌گیرد. در حوزه کیفیت زندگی شاخصهایی مانند میزان رستورانها و پارکها و اماکن عمومی که مناسب معلولین است و تعداد وسایل نقیله مناسب برای معلولین مثلا دارای بالابر است مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
برای مثال برلین از شهرهای دوستدار معلولان است چرا که در این شهر میزان دسترسی معلولان به وسایل نقلیه مناسب، میزان دسترسی معلولان به سینما ،موزه و رستوران در سطح مناسبی قرار دارد، در نتیجه
نامناسب بودن فضای شهری برای معلولان منجر به وابستگی آنان به افراد دیگر برای حضور در جانعه می‌گردد و در دراز مدت میتواند برای این قشر از جامعه لطمات روحی را در پی داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید