این رهبر برتر حوزه فناوری که حدود ۲۰ سال است با تاسیس بنیاد خیریه بیل و ملیندا گیتس، در راستای مبارزه با برخی از خطرناک ترین بیماری های همه گیر نظیر فلج اطفال و مالاریا فعالیت می کند، در جدیدترین اقدامات خیرخواهانه خود به مبارزه با پاندمی کرونا ویروس در جهان پرداخته است. نکات مهم از گفت وگوی او با اکونومیست را بدانید:
۱- هم اکنون شش برنامه ساخت واکسن ویروس کرونا پیشرفت های بیشتری را نسبت به دیگران داشته اند و تا اواخر ماه سپتامبر فاز سوم آزمایشی آنها به پایان می رسد.
۲- این واکسن ها در صورت طی کردن موفقیت آمیز فاز سوم، حدود ۸۰ تا ۸۰ درصد مانع انتقال بیماری می شوند.
۳- چیزی که جهان بعد از واکسن به آن نیاز دارد، تامین بودجه ای وسیع برای تولید و توزیع واکسن در سراسر جهان است. چراکه تنها به این نحو است که پاندمی کرونا پایان می یابد. باید میلیاردها دلار هزینه کرد تا مانع زیان های تریلیون دلاری شد که این همه گیری به اقتصاد جهان وارد می کند.
۴- جهان به چیزی در حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دوز واکسن برای پایان دادن به کرونا نیاز دارد.
۵- واکسن تولیدی با قیمتی حدود ۳ دلار قابل توزیع در بسیاری از کشورها و در سطح اقشار مختلف است، قیمتی که حتی در کشورهای فقیر نیز ارزان محسوب می شود. می توان این واکسن را برای قشر متوسط با هزینه بالاتری توزیع کرد تا بتوان آن را به یک قیمت معقول به کشورهای فقیر رساند.
۶- کشورهای غنی می توانند در سال ۲۰۲۱ به این پاندمی پایان دهند. در حالت خوشبینانه، اندکی از واکسیناسیون جهانی باقی مانده از سال ۲۰۲۱، در سال بعد از آن انجام می شود.
۷- اگر جهان بتواند موفق به ساخت و توزیع واکسنی شوند که حدود ۴۰ درصد ایمنی را در برابر کووید ۱۹ ایجاد کند، ممکن است شیوع این ویروس بسیار کند شود.
۸- نیاز به واکسینه شدن بیشتر از ۹۰ درصد مردم نیست. اگر بین ۳۰ تا ۶۰ درصد از جمعیت، واکسنی با بالاترین میزان ایمن سازی را دریافت کنند، می توان از شیوع گسترده آن ممانعت کرد.
۹- کشورهای فقیر آسیب بیشتری از کرونا می بینند. شرایط اقتصادی برای کشورهای در حال توسعه در پی همه گیری ویروس کرونا بدتر از این خواهد شد چراکه این کشورها به قیمت های برخی از کالاهای اولیه متکی و برخی دیگر وابسته به دریافت وام های خارجی هستند. این کشورها نمی توانند به سادگی دست به عرضه اوراق بدهی بزنند و با فشار مضاعف بر نرخ تبادل ارز مواجه نشوند.
۱۰- جامعه درحال توسعه در اقتصادی زندگی می کنند که پول در آن آزاد نیست و مقداری از پول این کشورها نیز ممکن است به دلایل فساد و دیگر مشکلات به هدر بروند. اساسا بیشتر مردم این کشورها به حال خود رها شده اند و سیستم خدمات درمانی آنها نیز در سطح پایینی قرار دارد و بسیاری از مراکز درمانی نیز با حجم بالای بیماران روبه رو شده اند.
دیدگاهتان را بنویسید