×

قابل احیا بودن ۱۴ درصد مساحت محوطه ربع رشیدی تبریز

  • کد خبر: 304086
  • 11 اردیبهشت 1403
  • مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی گفت: طبق بررسی‌های انجام شده تنها ۱۴ درصد از مجموع مساحت کنونی ربع رشیدی تبریز قابل احیا است.
    قابل احیا بودن ۱۴ درصد مساحت محوطه ربع رشیدی تبریز
  • به گزارش نوبر، احمد حمزه زاده در نشست ستاد احیای ربع رشیدی تبریز مساحت عرصه و اعیانی این اثر باستانی و تاریخی در تبریز را طبق اسناد کهن بیش از ۹۰ هکتار اعلام و اظهار کرد: این محل در طول هفت قرن همواره مورد تهاجم و دستبرد حکومت‌ها و جوامع محلی قرار گرفته و در زمان حاضر کمتر از ۱۳ هکتار آن قابل احیا است.

    به گفته وی در سال‌های اخیر و با مساعدت نهاد‌ها و ارگان‌های مختلف بیش از یازده هکتار این مجموعه تملک و آزادسازی شده است.

    حمزه زاده با اشاره به اجرای پنج فصل کاوش‌های باستان‌شناسی در مجموعه ربع رشیدی ادامه داد: این مجموعه در سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ثبت شده و در فهرست موقت یونسکو برای ثبت جهانی قرار گرفته که نیازمند آزادسازی اراضی است.

    وی جلوگیری از ساخت و ساز‌ها در حریم محوطه و تلاش برای تملک اماکن واقع در حریم از جمله پمپ بنزین خیابان عباسی را از رویکرد‌ها و اهداف اصلی میراث فرهنگی آذربایجان شرقی برشمرد.

    حمزه زاده اراضی محوطه ربع رشیدی را مهم و حساس از نظر باستان شناسی یاد کرد و گفت: به دلیل اهمیت موضوع راه دسترسی از کف خیابان تا برج ربع رشیدی با پلکان‌های چوبی و با فاصله از سطح خاک پوشانده شده است تا مراقبت‌های لازم و کافی از این محوطه به عمل آید.

    وی گفت: هر گونه اقدام مرمتی و ایجاد امکانات رفاهی برای گردشگران در ربع رشیدی با استفاده از سازه‌های برگشت پذیر به طبیعت ممکن است.

    محوطه تاریخی ربع رشیدی که از آن به عنوان نخستین دانشگاه بین المللی جهان یاد شده و قدیمی‌ترین موقوفه ایران است، در قرن هشتم هجری قمری به دستور خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی ساخته شد و به همین علت این شهرک را رشیدیه یا ربع رشیدی نامیدند و به جز چند بنای فرو ریخته متعلق به دوره صفویه، چیز دیگری از آن همه عظمت و زیبایی باقی نمانده است.

    هم اکنون تپه‌ای گردمانند در قسمت شمال شرقی تبریز و در دامنه کوه سرخ و سر به فلک کشیده عینـالی (عون بن علی) و در انتهای خیابان عباسی به چشم می‌خورد که حدود ۷۰۰ سال پیش شهرکـی زیبا و باشکوه، دارای ۳۵ هزار واحد مسکونی و یک هزار و ۵۰۰ مغازه و حمام بهداشتی و کارخانه‌های نساجی، رنگرزی، کاغذسازی و ضرب سکه بود و جمعیتی بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر در آن سکونت داشتند.

    این شهرک دانشگاهی در نوع خود بی نظیر و منحصر به فرد در جهان و به عنوان یک مرکز علم، صنعت، پرورش طبیبان و دانشمندان زبانزد تاریخ نویسان بود.

    اخبار مرتبط

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *