به گزارش نوبر خبر؛ رحیم شاهین کمک داور باتجربه بازی ذوب آهن – نفت مسجد سلیمان تصمیم عجیبی گرفت؛ مردود اعلام کردن گل صد در صد صحیح بازیکن تیم ذوب آهن. البته اشتباه داور در فوتبال غیر طبیعی نیست همان طور که همه اعضای فوتبال در کار خود مرتکب اشتباه می شوند و از سویی VAR هنوز وارد فوتبال ایران نشده که اشتباه داور را تصحیح کند. بعد از این همه انتقاد از رحیم شاهین به خاطر تصمیم اشتباهش باید به او حق دفاع هم داد.
او در مصاحبه با ایران ورزشی در دفاع از خود اینطور می گوید:
۱۶ سال است که در لیگ برتر، بالاترین سطح فوتبال قضاوت میکنم و در طول این سالها اشتباهات تأثیرگذاری نداشتم اما در این بازی و در آن صحنه اشتباه کردم و از همینجا از تیم ذوبآهن و کادر فنی این تیم عذرخواهی میکنم. تصمیمم برای خداحافظی جدی است و رسماً نامه خداحافظیام را به کمیته داوران خواهم داد چون اشتباهم در نتیجه بازی تأثیرگذار بود از داوری خداحافظی کردم. کارشناسان داوری درخصوص آن صحنه اظهارنظر کردند و معتقد بودند که گل ذوبآهن سالم بود، من هم عذاب وجدان گرفتم. در آن صحنه آفساید را با مکث اعلام کردم و ناخودآگاه دستم بالا رفت. حقیقتاً نتوانستم تصمیم درست بگیرم و از این تصمیمم منصرف شوم. باید همان لحظه تصمیمم را برمیگرداندم اما نمیدانم چرا نتوانستم این کار را انجام دهم. به هر حال این بازی تمام شد و حالا دیگر من از داوری خداحافظی کردم.
حرف های کمک داور بازی ذوب آهن – نفت مسجد سلیمان ادامه دارد؛ او می گوید:
متاسفانه بعد از آن صحنه برخیها در فضای مجازی فحاشی کردند و حرفهای بدی زدند. از نظر من این ها هواداران فوتبال نیستند و همان مالباختگانی هستند که در شرط بندی میبازند و عقدههای خود را با فحاشی خالی میکنند. من با خداحافظی از داوری خودم را تنبیه کردم. شرایط نسبت به قدیم کاملاً تغییر کرده و در حال حاضر با وجود فضای مجازی همه اتفاقات شفاف است و مردم بهخوبی قوانین داوری را میدانند. من نمیتوانم به شعور مردم توهین کنم. بازیکنان همانند داور اشتباه میکنند و داور هم جزئی از بازی فوتبال است.
رحیم شاهین حرف هایش را اینطور به پایان می برد:
بیشتر از ۲۰۰ بازی قضاوت کردم و در بازیهای مهم کمکداور بودم. در ۲ دربی کمکداور بودم و در طول این سالها به هیچوجه چنین اشتباهی نداشتم. داوران مشکلات و کمبودهای زیادی دارند که از جمله این کمبودها نداشتن روانشناس است. حدود ۳ سال پیش کلاسهای روانشناسی برای داوران برگزار میشد و این اتفاق خوبی بود. به نظر خودم تصمیم اخیر من به دلیل مشکلات روانشناسی بود. حقیقتاً از حقالزحمه داوران بیاطلاع هستم و مبلغی که فدراسیون برای داوران درنظر میگیرد، مبلغی نیست که بخواهیم به آن تکیه کنیم. من ۱۶ سال در لیگ برتر قضاوت کردم و پیش از آن ۹ سال هم در لیگهای دیگر کمکداور بودم و در طول این ۲۵ سال اگر در ادارهای مشغول به کار میشدم، تاکنون میتوانستم بازنشسته شوم. همه مشکلات داوران را میدانند و میگویند داوران در حد توانشان کارشان را به درستی انجام میدهند. داوران مشکلات زیادی دارند. مردم فکر میکنند که عشق مرده است و به من میگویند که داوری شما به خاطر عشق نیست. به من میگویند میتوانی به جای عشق به داوری عاشق خانواده ات باشی. مردم باور نمیکنند که برخیها بهخاطر عشق قضاوت میکنند. آنها پیش خودشان میگویند که داوران دستمزد زیادی میگیرند و با تکیه بر آن قضاوت میکنند. حقیقتاً از خودم انتظار نداشتم که اشتباه کنم و تا به حال چنین اشتباهی نداشتم.
دیدگاهتان را بنویسید